شجره نامه سگ چیست و چه اهمیتی دارد؟
شجره نامه سگ
اگر قصد خرید یک سگ برای خود داشته باشید، یا حتی در کار خرید و فروش و معامله سگ باشید، حتماً با اصطلاح شجره نامه برای سگ ها آشنایی دارید و حتماً از اطرافیان خود در مورد اهمیت شجره نامه چیزهایی شنیده اید. حتی برخی از افراد سگ شجره دار را به معنی اصالت و کیفیت بالای آن سگ دانسته و آنرا یک مدرک مستحکم برای اثبات اصالت نژاد می دانند.
شجره نامه چیست؟
شجره یا شجره نامه در واقع یک برگه یا یک سند است (ممکن است فیزیکی یا الکترونیکی باشد) که در آن اطلاعات هویتی خود سگ و اجداد او تا 3 الی 4 نسل پیش در آن ثبت شده است. این سند اصولاً باید شامل نام سگ، شماره ثبت (یا شماره شناسنامه) و اطلاعات دیگر مربوط به پدر و مادر، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و به طور کلی نیاکان آن سگ باشد.
البته اگر انتظار دارید رگ و ریشه کامل تمام اجداد یک سگ ثبت شده باشد (سگ خود را ثبت کنید)، بیش از حد ایده آل گرا هستید چرا که چنین چیزی ممکن نیست. در حقیقت شجره نامه ها معمولاً اطلاعات بسیار خلاصه و کمی را از رگ و ریشه حیوان در اختیار شما قرار می دهند، هر چند که در برخی موارد، به خصوص در مورد سگ های اصیل گاهی اطلاعات ثبت شده مربوط به چندین نسل قبل با جزئیات زیاد نیز وجود دارد. اطلاعات موجود در شجره در این موارد معمولاً شامل شماره ثبت، نام سگ، جنسیت، تاریخ تولد، پرورش دهنده، افتخارات سگ، رنگ و خصوصیات ظاهری و ... می باشد.
بنابر این صرف نظر از این که جزئیات اطلاعات ثبت شده چقدر است، می توان گفت که به طور کلی شجره یک سگ نشان دهنده درخت خانوادگی و اصل و ریشه اوست. این اطلاعات معمولاً در یک پایگاه داده ثبت و نگهداری می شوند (از این طریق می توانید به پایگاه داده های سگ های ثبت شده در کلاب سگ های ایران مراجعه کنید). اطلاعات سگ هایی که در مراجع رسمی ثبت شده اند به همراه شجره آن ها از طریق پایگاه داده های مجازی قابل دسترسی می باشد و شما می توانید هر موقع که خواستید به این اطلاعات دسترسی داشته باشید.
شجره نامه به چه دردی می خورد؟
تا اینجای کار با شجره نامه و مفهوم آن آشنا شدیم ولی احتمالاً این سؤال اساسی برای شما هم به وجود آمده است که اصلاً چرا باید اطلاعات پدر و مادر یک حیوان ثبت شود؟ دانستن نام اجداد و اطلاعات سگ های والد پیشین به چه کار می آید؟ و همه این ها زمانی پر رنگ تر می شود که بدانید برای ثبت رسمی سگ و سپس شجره دار کردنش، باید هزینه هم بپردازید! این مسائل در حالی در سر ما چرخ می خورند که ما می دانیم بیشتر مردم جامعه، هیچ شجره نامه خانوادگی ندارند و این کار را بیشتر مخصوص خانواده های اشرافی و سلطنتی است! بنابر این واقعاً چرا باید سیر زاد و ولد سگ های پیشین که به تولد حیوان خانگی شما منتهی شده اند را دنبال کنید، آن هم در حالی که خودتان هیچ شجره نامه ای ندارید؟!
اگر شما صرفاً به کار نگهداری از حیوان خانگی علاقه دارید، احتمالاً پاسخ این سؤال برای شما قانع کننده نخواهد بود! اطلاعاتی که در مورد یک حیوان ثبت می شوند هنگام پرورش و ایجاد نسل جدید آن حیوان اهمیت بسیاری پیدا می کند. اگر شما از جمله افرادی هستید که به فرآیند ترکیب نژاد های مختلف با یکدیگر علاقه داشته و به ایجاد نسل جدیدی از سگ ها با خصوصیات متفاوت اهمیت می دهید (و حتی شاید این کار را خود هم انجام داده باشید)، حتماً میزان اهمیت اطلاعات نسل های پیشین یک سگ که همان شجره نامه باشد را درک می کنید. در واقع یک پرورش دهنده سگ، انتخاب سگ های نر و ماده برای جفت گیری را با توجه به اطلاعاتی که در مورد اجداد هر کدام از سگ ها دارد، انجام می دهد. این اطلاعات می توانند به او بگویند که آیا سگی که در آینده متولد می شود سالم و بدون اشکال خواهد بود یا آن که مشکلات ژنتیکی زندگی او را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
شاید از جهاتی دانستن ریشه خانوادگی سگ، حتی برای کسی که می خواهد صاحب یک توله شود هم بسیار مهم باشد. به این دلیل که به کمک آگاهی از سوابق نسل گذشته یک توله سگ می توان به پیش بینی خوبی از آینده ای که انتظار آن را می کشد، رسید. در حقیقت به طور کلی با دانستن اطلاعات ژنتیکی سگ که از پدر و مادر خود به ارث برده است، پیش بینی احتمال بروز بیماری های ژنتیکی یا مشکلات سلامتی ، میسر می شود.
چه کسانی از شجره نامه استفاده می کنند؟
معمولاً کسانی که سگ هایی با نژاد اصیل را به قصد پرورش سگ های جدید خریداری می کنند یا آن هایی که هدف اصلی شان از خرید سگ شرکت دادن او در نمایشگاه های سگ می باشد (یعنی سگ های نمایشی خریداری می کنند)، بیش از سایرین به شجره نامه، اصالت و ریشه خانوادگی سگ مورد نظر خود دقت می کنند و آن را یک عامل اساسی در انتخاب خود در نظر می گیرند. منطقی که پشت چنین نگاهی وجود دارد آن است که تصور می شود نسل بعدی به وجود آمده از یک سگ، همانند او خواهد شد و ویژگی های مشابه زیادی با او و نیاکانش خواهد داشت. بنابر این باید از ویژگی های دقیق ژنتیکی سگ های والد و سگ های گذشته او اطلاع داشت.
توجه داشته باشید که بیشتر پرورش دهندگان سگ سر و کار زیادی با شجره نامه دارند و اگر مشاهده کردید که یک پرورش دهنده اهمیتی به شجره نامه نمی دهد یا هیچ شجره نامه ای برای سگ هایش ندارد، باید در مورد خرید سگ از او دقت بیشتری به خرج دهید. در واقع او یا به بحث ژنتیک و پرورش اهمیت کافی نمی دهد یا آن که به دلایلی نمی خواهد شما از اطلاعات نسل های قبلی و نژادی سگ هایش با خبر شوید.
شجره نامه ضمانت نامه سلامت نیست!
باید توجه داشت که صرفاً به علت داشتن شجره نامه، نمی توان یک سگ را سالم دانست. یعنی آن که سلامت پدر مادر را نمی توان به سالم بودن فرزند نسبت داد.
در حقیقت شما می توانید سگ های سالم، استاندارد و با کیفیت را در هر جایی که می خواهید پیدا کنید و این مسائل هیچ ارتباطی با مشخص بودن سلسله خانوادگی سگ ندارد. یک سگ خوب زمانی خوب است که خودش خوب باشد، نه پدر و مادرش! بنابر این به غیر از مسئله پیش بینی احتمالی بیماری ها، آیا داشتن سوابق خانوادگی هیچ سود دیگری هم دارد؟ پس چرا بسیاری از افراد همچنان بر داشتن شجره آن‌قدر تاکید می کنند؟
همان طور که گفته شد، شجره نامه بیشتر به عنوان یک منبع اطلاعاتی ساده و مشخص از ژنتیک سگ مورد استفاده قرار می گیرد و اصل کارکرد آن برای پیش بینی خصوصیات احتمالی توله های به دنیا آمده از یک سگ می باشد. ولی علاوه بر سلامت و کیفیت، بسیاری از ویژگی های دیگر سگ ها نیز تا حد زیادی با داشتن علم کافی و در دست داشتن یک شجره نامه کامل، قابل پیش بینی خواهد بود. مثلاً کسانی که به ظاهر و شکل و شمایل سگ اهمیت زیادی می دهند، معمولاً از شجره نامه استفاده می کنند. یا کسانی که ویژگی های به خصوصی مانند عملکرد خوب در شکار را معیار اصلی انتخاب سگ می دانند، برای شجره نامه اهمیت زیادی قائل هستند.
انتخاب سگ با شجره یا بی شجره؟
اگر نمی خواهید خیلی اختصاصی کار کنید، یعنی اگر پرورش دهنده سگ نیستید و خصوصیات مشخصی از آن ها برای شما در اولویت قرار ندارد بلکه به ویژگی های رفتاری و سلامت کلی سگ اهمیت می دهید، یا اگر فقط می خواهید یک همدم مهربان و با وفا داشته باشید، باید گفت که احتمالاً استفاده از شجره نامه سودی برای شما ندارد. برای این منظور می توانید سگ های مختلف را بررسی کرده، اطلاعات تان در مورد نژاد ها را افزایش دهید و در نهایت با در نظر گرفتن مسائل مختلف یک سگ خوب برای خود انتخاب کنید، بدون آن که نیازی به لزوم وجود شجره نامه داشته باشید.
پس حتماً توجه کنید که نداشتن شجره نامه به معنی بد بودن و بی کیفیت بودن یک سگ نیست و از طرف دیگر داشتن شجره نامه نیز تضمینی در مورد سلامت حیوان به شما نمی دهد. اگر سگ شما شجره نامه ندارد مهم نیست چرا که شما در هر صورت می توانید با سگ خود ارتباط برقرار کرده و در مدت کوتاهی او را به یکی از بهترین دوستان خود تبدیل کنید.
شجره دار کردن سگ ها
برای آن که سگ خود را دارای شجره نامه کنید، ابتدا باید او را در یک مرجع رسمی که معمولاً از سوی باشگاه های سگ کشور معرفی می شوند، ثبت کنید (برای این منظور اینجا مراجعه کنید). در بسیاری از مواقع به صورت عامیانه بحث ثبت شدن سگ به صورت رسمی با بحث شجره دار بودن او اشتباه گرفته می شود. در حقیقت شجره نامه به نسل های قبلی و ریشه خانوادگی سگ اشاره دارد که این اطلاعات را می توان از طریق ژنتیک او به طور دقیق مشخص کرد. نکته قابل توجه در مورد ثبت رسمی سگ آن است که این کار هیچ نیازی به تأیید سلامتی، کیفیت، رفتار و ... ندارد. یعنی آن که وجود نام یک سگ در پایگاه داده های رسمی به هیچ وجه دلیلی بر با کیفیت بودن آن نیست.
شرط مهم برای ایجاد شجره نامه، آن است که نسل های قبلی سگ حتماً شناخته شده و ثبت شده باشند چرا که در غیر این صورت هیچ شجره نامه ای نمی توان تشکیل داد. یک شجره نامه کامل تمام اسامی و اطلاعات نسل های گذشته را دارد. در صورت عدم وجود اطلاع از برخی از اعضای خانواده، باز هم شجره نامه قابل قبول است و امکان ایجاد شجره وجود دارد. نژاد های خالص معمولاً باید دارای شجره نامه کامل باشند و نسل های قبلی آن ها به طور کامل ثبت شده باشد. در حالی که نژاد های کمتر خالص معمولاً دارای چند نقطه مبهم در سیر زاد و ولد های اجداد خود هستند.
طراحی توسط