تفاوت ژرمن شپرد نمایشی (Show Line) و کاری (Work Line)

وقتی نام ژرمن شپرد به میان می آید، بیشتر مردم به یاد یک نوع ژرمن شپرد با یک الگو و نوع بدن می افتند. البته کسانی که در شناسایی نژاد های مختلف سگ و به خصوص ژرمن شپرد تخصص دارند این اشتباه را نمی کنند و می دانند که اگر چه تمام ژرمن شپرد ها یک نام مشترک دارند، ولی تفاوت هایی میان انواع مختلف این نژاد با یکدیگر وجود دارد.
با آن که تاریخ به وجود آمدن ژرمن شپرد تنها نزدیک به یک قرن است، ولی به دلیل محبوبیت زیاد آن، و پرورش زیاد این سگ برای مقاصد مختلف، هم اکنون دو نوع سگ ژرمن شپرد کاملاً متفاوت در دنیا وجود دارد که ویژگی های رفتاری و ظاهری آن ها هم با یکدیگر متفاوت است.
به طور کلی ژرمن شپرد ها به 2 دسته ژرمن شپرد های کاری و ژرمن شپرد های نمایشی تقسیم می شوند. البته این دو دسته هم خود به زیر گروه های دیگر تقسیم می شوند و در جمع می توان گفت که ژرمن شپرد ها در 5 الی 6 گروه و 2 دسته کلی قرار می گیرند.
اگر قصد خرید یک ژرمن شپرد دارید، بهتر است پیش از انتخاب سگ خود، در مورد تفاوت های ژرمن شپرد های کاری و نمایشی اطلاعاتی به دست آورید. این اطلاعات قطعاً می توانند بر انتخاب شما و همچنین آینده سگ تان و رابطه ای که با یکدیگر بر قرار می کنید تأثیر داشته باشد.

انواع ژرمن شپردها

بگذارید ابتدا به طور کلی تمام انواع نژاد های ژرمن شپرد را معرفی کنیم. دسته بندی های مختلفی در رابطه با مشخص کردن انواع ژرمن شپرد ها وجود دارد ولی همان طور که گفته شد معمولاً ژرمن شپرد ها به 2 دسته کلی سگ های نمایشی و سگ های کاری تقسیم می شوند. البته خود این دو دسته هم شامل گروه های کوچک تر هستند که ژرمن شپرد ها را به صورت دقیق تر و جزئی تر تقسیم کرده اند و ژرمن شپرد های آن گروه ها از نظر ظاهر و رفتار با یکدیگر متفاوت هستند.

عوامل مهم در دسته بندی و گروه بندی ژرمن شپرد ها

رنگ پوشش: چند عامل مهم هنگام دسته بندی و مشخص کردن نوع ژرمن شپرد دخالت دارد. یکی از مهم ترین عوامل، رنگ پوشش بدن سگ است. رنگ پوشش نقش مهمی در مشخص کردن نوع ژرمن شپرد و کاربری آن دارد. در واقع نوع مو، ضخامت، رنگ، الگو، بافت و ... به واسطه ژن توصیف می شوند و همه این خصوصیات از سگ های والد به فرزندان منتقل شده است. به همین دلیل رنگ و نوع پوشش می تواند یکی از مهم ترین مشخصه هایی باشد که از روی آن می توان سگ های ژرمن شپرد را از یکدیگر تشخیص داد.
نوع و شکل بدن: به غیر از نوع پوشش، نوع و شکل بدن هم از جمله عواملی است که می توان به کمک آن ژرمن شپرد ها را دسته بندی کرد. درست است که بیشتر ژرمن شپرد ها به طور کلی شکل و شمایلی شبیه به هم دارند، ولی اگر بیشتر دقت کنید حتماً متوجه تفاوت های آن ها در طول پا، دور کمر، پوزه و ... می شوید. به طور مثال برخی از شپرد ها که در دسته سگ های کاری و در گروه سگ های ژرمن چک (Czech working German shepherd) قرار گرفته اند، نیم تنه بالای لاغر تر و باریک تری نسبت به نوع آمریکایی و آلمانی ژرمن شپرد کاری دارند که به خصوصیاتی که از نیاکان خود به ارث برده اند مربوط می شود.

خصوصیات رفتاری: عامل سوم که در دسته بندی ژرمن ها معمولاً در نظر گرفته می شود و تأثیر زیادی هم دارد، رفتار و خوی آن ها است. در واقع هوش، فعالیت و بسیاری از ویژگی های دیگر همگی مربوط به خصوصیات رفتار سگ می شود که در ژرمن های مختلف، متفاوت است. برخی از ژرمن ها سریع تر، برخی باهوش تر و برخی دارای رفتاری دوستانه هستند. برخی دیگر هم بیش از سایر ژرمن ها حس وفاداری از خود نشان می دهند. البته این تفاوت ها در همه نژاد ها وجود دارد (که بسیار طبیعی است). اگر بتوان الگو یا رابطه ای میان شدت بروز هر کدام از این ویژگی ها با خصوصیات ظاهری پیدا کرد، آن وقت گروه بندی یک نژاد ممکن می شود.

تفاوت های ژرمن شپرد کاری و نمایشی

ژرمن شپرد کاری
ژرمن شپرد های کاری خود به گروه های مختلف تقسیم می شوند ولی به طور کلی همه آن ها را می توان جزو ژرمن شپرد های کاری دانست که با ژرمن شپرد های نمایشی تفاوت دارند. گروه های مختلف ژرمن شپرد های کاری رنگ و الگو های متفاوتی دارند که احتمالاً بیشتر به دلیل موقعیت و محل اصلی زادگاه آن ها یا زادگاه نیاکانشان است. این سگ ها معمولاً در نمایشگاه های سگ حضور پیدا نمی کنند.

سگ های ژرمن شپرد در اصل برای کار کردن به وجود آمده اند و این مسئله با توجه به نام آن ها (شپرد به معنی چوپان) کاملاً مشخص است. خالق نژاد ژرمن شپرد یعنی کاپیتان ماکس ون استفانیتز (Max von Stephanitz) به دنبال ایجاد نژادی شجاع با قابلیت انجام کار های مهم، پیچیده و سخت به طور مکرر و بدون نقص بود. او همه این ویژگی ها را در حالی می خواست که مطمئن باشد سگش یک پشتیبان و محافظ عالی برای او و یک همراه و حیوان خانگی عالی برای خانواده اش باشد. در نتیجه همان طور که مشخص است، استفانیتز عملکرد، ویژگی های رفتاری و خصوصیات ذهنی ژرمن شپرد را در اولویت قرار داده بود و ظاهر و زیبایی ژرمن برای او حکم هدف اصلی را نداشته است.
 

از زمانی که اولین سگ ژرمن شپرد در سال 1899 ایجاد شد، قوانین و اصول زیادی توسط کلاب ژرمن شپرد آلمان (German Shepherd Club of Germany یا SV) برای حفظ و نگهداری استاندارد های این سگ با ارزش تعیین شد. این استاندارد ها برای آن تعیین شدند که سگ های ژرمن شپرد در نسل های بعد هم چنان کیفیت و اصالت خود را حفظ کنند. به همین دلیل بود که این کلاب تنها به سگ های ژرمن شپردی که ویژگی های تعیین شده را داشتند، گواهی نامه و رسمیت می داد. شرایط پذیرش و به رسمیت شناختن یک سگ ژرمن شپرد به این ترتیب بودند:
• ویژگی های فیزیکی و شخصیتی تعیین شده را داشته باشد
• از نظر پزشکی عدم ابتلای آن به دیسپلازی لگن تأیید شده باشد
• و عنوان «کاری» را در یکی از زمینه های خدمات رسانی پلیس، چرا و یا محافظت و نگهبانی به دست آورده باشد.
 

غرایز بالا به خصوص غریزه شکار زیاد: یعنی آن که سگ استاندارد آن ها باید بتواند به صورت مکرر و طولانی کار کند و وظایفی که به او محول شده است را در ازای پاداش به خوبی انجام دهد.
ویژگی های رفتاری عالی: یعنی سگ باید انرژی بالایی داشته باشد و دوست داشته باشد کار کند. همچنین باید نسبت به صاحبش وفادار باشد و در اطراف کودکان و غریبه ها هم رفتار درست و مطمئنی از خود نشان دهد و از همه مهم تر این که هوش بالایی داشته باشد.
واکنش های عصبی خوب: یعنی اینکه یک ژرمن شپرد باید هوش بالا، اعتماد به نفس خوب و واکنش های مناسب در شرایط مختلف داشته باشد. به علاوه سگ های ژرمن شپرد نباید تحت تأثیر شرایط محیطی مانند رفت و آمد، آژیر ها و یا شلیک اسلحه قرار بگیرند. در مقابل این سگ باید در مقابل تمام این شرایط رفتاری کاملاً پیش بینی شده و مطمئن نشان دهد و همچنین تمایل داشته باشد با عامل خطر و تهدید مقابله کند.

حالت فیزیکی مناسب: ژرمن شپرد باید از نظر فیزیکی چابک باشد و نسبت به جثه ای کوچک تر و جمع و جور تر داشته باشند که بتوانند در یک روز سخت کاری به راحتی وظایف روزانه خود را انجام دهند. همچنین باید قد و قامتی کوتاه تر داشته باشند و پوشش موی بدن آن ها زمخت و زبر باشد، هر چند که رنگ پوشش آن ها چندان مهم نیست. مهم ترین ویژگی و بارز ترین خصیصه فیزیکی آن ها این است که چهره و صورت آن ها باید تیره و سیاه رنگ باشد و حالت مربعی داشته باشد. به علاوه هنگام یورتمه رفتن نیز نباید حالت پرشی داشته باشد. این حالت در سگ های نمایشی به علت زاویه زیاد پاهای عقبی و در نتیجه شیب زیاد انتهای کمر سگ های ژرمن به وجود می آید. شیب انتهای بدن ژرمن ها از جمله ویژگی هایی است که در سگ های نمایشی مورد تمجید قرار می گیرد ولی حرکات فیزیکی سگ را دشوار می کند. به همین دلیل بسیاری از افراد به این معیار در سگ های نمایشی انتقاد زیادی دارند.

در حقیقت یک ژرمن شپرد با این ویژگی ها هیچ گاه در نمایشگاه های سگ دیده نمی شود چرا که این سگ ها همان طور که گفته شد برای کار و ویژگی های برتر آنها به وجود آمده اند نه برای زیبایی و فیزیک جذاب شان. سگ های ژرمن شپردی که در خانه ها نگهداری می شوند معمولاً ترکیبی هستند و نمی توان آن ها را سگ های کاری یا سگ های نمایشی به حساب آورد. شاید مشهور ترین سگ ژرمن شپرد کاری را بتوان Rin Tin Tin دانست.
 

ژرمن های کاری به سه دسته تقسیم می شوند. ژرمن شپرد های آلمان غربی (West German Working Lines)، ژرمن شپرد های آلمان شرقی (East German Working Lines) و ژرمن شپرد های چک (Czech Working Lines). اگر چه هر سه این نژاد ها جزو شپرد های کاری به حساب می آیند ولی با یکدیگر تفاوت هایی دارند. به طور مثال ژرمن شپرد آلمان شرقی بر خلاف ژرمن غربی، به عنوان یک سگ خانگی چندان مناسب نیست.

سگ های ژرمن شپرد نمایشی
افراد معمولی و عموم کسانی که به سگ ها علاقه دارند، دوست دارند ظاهر و چهره زیبای یک نژاد مشهور مانند ژرمن شپرد را تماشا کنند و در حقیقت کاری به قابلیت ها، رفتار ها و ویژگی های دیگر آن ندارند. ولی کسانی که خود با سگ ها سر و کار دارند، به جنبه های دیگر یک سگ ایده آل هم نگاه می کنند و احتمال آنکه به سگ های کاری ژرمن شپرد علاقه مند باشند، زیاد است.

پرورش دهندگان سگ برای پاسخ به نیاز ها و علاقه مشتریان شروع به ایجاد ژرمن شپرد نمایشی کردند و در همین رابطه استاندارد هایی برای آن مشخص کردند. با آنکه این سگ ها باید استاندارد ها و اصول تعیین شده اولیه از سوی کلاب ژرمن شپرد آلمان (SV) را رعایت کرده باشند، ولی در هر حال هدف اصلی پرورش این سگ ها ظاهر زیبا و شرکت کردن و برنده شدن جایزه های نمایشگاه های سگ و همچنین حضور در کنار خانواده ها به عنوان سگ های خانگی و همراه، می باشد.

به طور کلی سگ های نمایشی اروپایی و آمریکایی و ...، این ویژگی ها را دارند:

• سطح انرژی پایین تر نسبت به شپرد های کاری
• پوشش یک دست تر و معمولاً متمایل به قرمز و قهوه ای و برنزی و کمر مشکی رنگ. همچنین الگو های مشکی، و سیاه در میان سگ های ژرمن شپرد نمایشی کمتر دیده می شود، در حالی که در میان سگ های ژرمن شپرد کاری بسیار زیاد است.
• بدن های بزرگ تر و حجیم تر و پاهای عقب بزرگ و زاویه دار که به شدت مورد توجه علاقه مندان به سگ های نمایشی است.
• پوشش ضخیم تر و بلند تر
• ویژگی ها و خصایصی که باعث می شود به سگ های خانواده و همراه خوبی تبدیل شوند (البته در صورتی که به درستی آموزش ببینند)

سگ های نمایشی به چند دسته تقسیم می شوند که شامل سگ های نمایشی آمریکایی (American show line)، سگ های نمایشی کانادایی (Canadian show line) و سگ های نمایشی آلمان غربی (West German show line) است. با آن که تمام این سگ ها جزو ژرمن های نمایشی به حساب می آیند ولی به دلایل مختلف مثل ظاهر، رنگ، خصوصیات رفتاری و ... در دسته های جداگانه ای قرار گرفته اند.
سگ های نمایشی هم در اروپا پرورش داده می شوند و هم در آمریکا ولی سگ های آمریکایی یک تفاوت عمده با سگ های اروپایی دارند. در واقع سگ های آمریکایی نمایشی برای آن که به رسمیت شناخته شوند نیازی به انجام هیچ گونه تست سلامتی ندارند و بدون آن هم می توانند گواهی نامه AKC (American Kennel Club) را دریافت کنند. بسیاری معتقدند که این مسئله باعث به وجود آمدن سگ های ژرمن شپرد با مشکلات مختلف فیزیکی و سلامتی شده است. به نظر این افراد سگ های نمایشی کنونی با استاندارد های پایین با هدف سود بیشتر و بدون توجه به مسائل جانبی به وجود آمده اند و به راحتی توان تفاوت های زیاد آن ها را با سگی که استفانیتز ایجاد کرده بود، مشاهده کرد
حالا که به تفاوت های سگ های ژرمن نمایشی و کاری آشنا شدید، دید وسیع تر و جامع تری نسبت به این نژاد دارید و می توانید تفاوت های آن ها را هنگام انتخاب سگ مورد نظر خود در نظر بگیرید. ولی به هر حال باید به این نکته دقت کنید که صرف نظر از نوع ژرمن شپردی که دارید، این نژاد به آموزش و تربیت نیاز دارد و بحث آموزش برای ژرمن شپرد یک ضرورت به حساب می آید.
ژرمن شپرد ها به طور کلی جزو نژاد های بزرگ به حساب می آیند که میل به فعالیت زیادی دارند که آموزش دادن به آن ها را بسیار پر اهمیت می کند. ژرمن شپرد های کاری و نمایشی در بحث آموزش یک تفاوت دارند و آن این است که ژرمن های کاری به مراقبت و آموزش های بیشتری نسبت به ژرمن های نمایشی نیاز دارند که به علت بالا تر بودن غرایز و پتانسیل ها در سگ های کاری است.

• کپی لینک
• اشتراک گذاری واتس اپ