طول عمر زیاد دارد. بیماریهای ژنتیکی شایع است. بیماری شبکیه چشم پیش رونده که می تواند موجب نابینایی گردد. آلرژی پوستی در این نژاد شایع است بخصوص حساسیت به شامپو ، قیچی و رنگ مو (برای نمایش). از دیگر بیماریها می توان به عفونت چشم و بینی اشاره کرد که با ریزش آب از بینی همراه می باشد. دیابت و بیماری قلبی نیز شایع است.
به پیاده روی علاقه دارد اصولاً دویدن در محیطی آزاد و امن آنها را در شرایط بدنی متعادلی حفظ خواهد کرد. اصولاً نوع مینیاتور آن به فعالیت بدنی کمتری نسبت به انواع دیگر نیاز دارد.
پودل نژادی شاداب ، مغرور و حساس است و استعداد زیادی در آموختن دارد. این نژاد را ه و روش ها را به خوبی می آموزد و برای آموزش درسیرک ایده آل است. برخی از صاحبان این سگ ادعا می کنند که پودل می تواند معنای کلمات را درک کند! پودل از تنها ماندن عذاب می کشد و با غریبه ها زیاد خو نمی گیرد برهمین اساس بهتر است تا در زمان تولگی آنرا اجتماعی کرد. با سایر سگها و حیوانات مهربان است.
به آراستن زیادی نیاز دارد. بصورت منظم باید استحمام شود و ناخن هایش را باید هر شش تا هشت هفته کوتاه کرد. گوشها باید مرتبا بازدید شود تا از عدم عفونت آن اطمینان حاصل کنید و گاهی اوقات نیز لازم است که موهای داخل گوش کوتاه شود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز است و برای آنهایی که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند مناسب می باشد.
برای زندگی آپارتمانی ایده آل است. در خانه فعال و پر جست و خیز می باشد و نیازی به حیاط برای نگهداری ندارد.
به نظرمی رسد که منشأ این نژاد آلمان است و در این کشور تحت عنوان Pudel نامیده می شده است. با این وجود این نژاد بعنوان سگ ملی در فرانسه و بعنوان آورنده اشیاء و یا سگ سیرک و با نام Coniche یا سگ مخصوص شکار مرغابی مورد توجه بوده است. بدون شک منشأ پودل سگهایی بوده اند که شکار را از آب گرفته و می آوردند.
طراحی توسط
گروه طراحی سایت لاگ