کووزا سگی است نترس و شجاع. در صحنه های نمایش جمجمه، زیباترین بخش بدن این سگ می باشد. ماهیچه در تناسب کامل حیوان قرار دارد. پیشانی دارای زاویه کاملاً مشخص است و شیب دار نمی باشد. بینی سیاه رنگ و دارای سوراخ های بزرگ است. لبها سیاه رنگ، گوشها ضخیم و به سمت عقب خوابیده است. نوک گوشها در انتهای گردن قرار دارد. چشمها بادامی شکل و با فاصله، نسبت به یکدیگر به رنگ قهوه ای تیره می باشند. دارای جثه متوسط است و طول بدن او بیش از ارتفاعش می باشد. دم افتاده در انتها قلاب مانند است، در هنگام هیجان دمش را کمی بالا می آورد. پاها دارای پدهای خوبی هستند و معمولاً ناخن های جلویی جراحی نمی شوند و تنها ناخن پاهای عقب را می کشند (بیرون آوردن ناخن ها طی عمل جراحی در اکثر کشورها خصوصاً در نژادهایی همانند شیتزو مرسوم است) گردن عضلانی تا بخش سینه ادامه دارد. مو در قسمت پاها و سر حیوان کوتاه تر است کما اینکه بر روی سطح بدن و ران ها حالت موجدار داشته و می تواند 10 تا 15 سانتیمتر طول داشته باشد. پوشش خارجی متوسط و دولایه می تواند در رنگ های سفید و عاجی یافت بشود. پوست دارای رنگدانه است. پوشش زیری ضخیم می باشد.

مستعد ابتلا به دیسپلازیای پا. عفونت مفصل های شانه، آلرژی و مشکلات پوسی قابل ذکر می باشد. ریزش آب دهان در این نژاد شایع است.

نژاد کوواز سگ بسیار باهوشی است و اگر صاحبی داشته باشد که وی را به خوبی آموزش دهد می تواند تبدیل به یک سگ خانواده خوب شود. آنها را باید از تولگی به خوبی اجتماعی نمود و آموزش داد و به کودکان معرفی کرد. اما در مجموع برای اکثر خانواده ها پیشنهاد نمی شود. این نژاد ذاتاً جهت چوپانی و نگهبانی از گله پرورش داده شده لذا غریزه حفظ قلمرو و محافظت در آنها شدید است. کوواز سگی است برای خارج از منزل و محافظت از گله در برابر حملات گرگها. نژاد ایده آلی جهت نگهبانی می باشد، اما با توجه به جثه غولپیکر و قدرت فیزیکی اش نیاز به رهبری یک صاحب مسئول دارد. این نژاد از قلمرو و اطرافیانش بدون هیچ ترسی محافظت خواهد کرد. کوواز جانسپار افراد خانواده است اما اگر در خانواده به او نفهمانید که رئیس کیست، به زودی تلاش خود را جهت رسیدن به آن مقام خواهد نمود. اگر در خانواده خود کودک دارید، بهتر است که کوواز را از تولگی به خانه آورده و در کنار کودکان بزرگ کنید. بهتر است به کودکان بیاموزیم چگونه در رفتار با کوواز رهبر بودن خود را نشان دهند و این را بخاطر بسپارید، در زمانی که کوواز با کودکان خانواده اخت شود، حالت محافظ در برابر رابطه با کودکان خواهد داشت، لذا بازی کودکان با یکدیگر در مکانی که سگ خانواده نیز حضور دارد باید زیر نظر گرفته شود و هرگز بدون حضور بزرگسال، کودکان را با او تنها رها نکنید. همانند تمام اعضای خانواده گوشتخواران، سلطه گری از سگ به سگ دیگری متغیر است حتی در میان توله های همزمان متولد شده. به هر حال این نژاد به دلیل اصلاح نژاد شدن در طی قرن ها جهت حفاظت از گله، به صورت ذاتی سلطه جو می باشد. بنابراین می تواند برای افرد غریبه بسیار خطرناک باشد و همین مسئله است که اجتماعی نمودن این سگ را از تولگی حائز اهمیت می کند. هرگز اجازه ندهید در تولگی بر روی انسانها بپرد و یا دست آنها را در بازی گاز بگیرد حتی از سنین پایین به این نکته توجه کنید که حتی در هنگام ورود و خروج از هر دربی، کوواز باید بعد از شما وارد شود. برخلاف بالغین، توله ها به سادگی افراد غریبه و سایر حیوانات را می پذیرند. حال آنکه بعد از بلوغ این برخورد می تواند با خشونت همراه باشد. مجدداً خاطر نشان می نمایم که لزوم اجتماعی کردن این نژاد را از سنین پایین مد نظر قرار دهید تا در آینده با حملات سگ خود نسبت به سایر حیوانات و افراد مواجه نشوید! نگهبانی در خون کوواز است، آنها از منزل شما نگهبانی خواهند داد و این وظیفه شماست که حریم خود را به آنها نشان دهید. کوواز نترس، شجاع، جسور است. این نژاد به منظور این پرورش داده شده تا بتواند به صورت مستقل وظیفه خود را انجام دهد. بنابراین آموزش و فرمانبرداری وی می تواند با مشکل مواجه باشد. آموزش نباید با خشونت انجام شود، بلکه باید به آرامی و ملاعت توأم با بردباری و اعتماد بنفس صورت پذیرد. همیشه کمک گرفتن از یک فرد با تجربه و سلطه گر می تواند موثر باشد. کوواز سگی است که بیش از کنترل فیزیکی نیاز به کنترل افکار دارد. این سگ در پی صاحبی است که افکار قدرتمندتری در مقایسه با او داشته باشد. بزرگترین کلید موفقیت در آموزش کوواز این است که طبیعت و خلقت نگهبانی او را درک کنید. سگهایی که جهت نگهبانی خریداری می شوند نیاز به آموزشهای مخصوص دارند و در این مواقع حتماً باید از کمک های یک فرد با تجربه بهره گرفت. این توله ها نباید بعد از سن 6 هفتگی در منزل و در کنار انسان زندگی کنند و باید به محل نگهداری احشام منتقل شوند. یک مربی مخصوص سگ های پلیس می تواند نا مناسب ترین شخص برای آموزش کوواز باشد چراکه این نژاد به دلیل حس استقلال طلبی بیش از حد هرگز نمی تواند تبدیل به یک سگ پلیس مناسب شود. این کوواز است که در شرایط مختلف و با توجه به آنچه آموخته تصمیم می گیرد، نه شما! این نکته را بدانید که همان کووازی که یک خرس و یا یاک گرگ وحشی را بدون هیچ دلهره و تردیدی فرار می دهد می تواند در هنگام به دنیا آمدن یک بره آرام در کنار او قرار بگیرد و حتی وی را در پیدا کردن پستان مادرش یاری نماید.

به فعالیت بدنی روزانه به صورت پیاده روی و کوهنوردی و حفاری نیاز دارد تا بتواند انرژی خود را تخلیه کند. به خاطر داشته باشید در هنگام پیاده روی، شما باید همیشه در جلو حرکت کنید چراکه از نظر کوواز همیشه رهبر راه را نشان می دهد و این رهبر باید همیشه انسان باشد.

پوشش خارجی متوسط و ضخیم کوواز به برس کشیدن هفتگی نیاز دارد. از شستشوی این نژاد پرهیز کنید چراکه موهای کوواز به صورت طبیعی آلودگی را دفع می کند و شستشو، روغن طبیعی پوست را که این قابلیت را فراهم می کند، از بین می برد. هرچه این نژاد را بیشتر بشویید، بیشتر به شستشو نیاز پیدا می کند! در ازای شستشو می توانید موها را مرتباً برس کشیده و یا از شامپوی خشک استفاده نمایید. در مناطق سردسیر ریزش موی فصلی دارد حال آنکه در آب و هوای گرم ریزش مو در تمام سال ادامه دارد.

برای نگهداری در آپارتمان پیشنهاد نمی شود. داخل منزل کم فعالیت است و یک حیاط بزرگ یک مکان ایده آل را برای وی فراهم می کند. فعالیت بدنی برای آرام کردن روحیه سرکش کوواز ضروری است. هرگز کوواز را برای مدت طولانی با زنجیر رها نکنید چرا که این عمل می تواند از او یک سگ شرور بسازد. آب و هوای گرم و مرطوب برایش مناسب نیست. در این شرایط وجود سایه بان و آب خنک ضروری می باشد.

موطن او تبت می باشد اما در هانگاری تبدیل به کوواز امروزی شد. برخی محققان بر این باورند که این سگها از قرن پنجم میلادی وجود داشته اند. برخی دیگر بر این باورند که این سگ گله، مردم ترک زبان مهاجر را بعد از فرار مغول ها به سرزمین مجارستان همراهی می کرده است. کوواز در زبان ترکی به معنای «محافظ» می باشد. در قرن 15 میلادی این نژاد مورد علاقه شاه ماتیاس اول بود که قدمت وی از 1458 تا 1490 ادامه داشت. روایت است که امین شاه، تنها سگهای کوواز وی بودند و نه مردم. کوواز را به عنوان هدایای سلطنتی، اهدا می نمودند. بعد از مرگ شاه ماتیاس، کوواز مجدداً به یک سگ گله تبدیل شد.برای مدت کوتاهی نیز برای شکار خرس و گراز از آن بهره گرفته می شد. همزمان با مهاجرت گله داران مجارستانی به سراسر دنیا. کوواز باعث پیدایش نژادهایی همچون ماراما شیپ داگ، گریت پایرنیز، پولیش تاترا شیپ داگ و آناتولین شفرد شد که همگی سگ گله می باشند. بعد از جگ جهانی دوم این نژاد رو به انقراض رفت و تنها تلاش مستمر برخی پرورش دهندگان توانست شمار آنها را به حالت اولیه باز گرداند.