این سگ سفید رنگ نگهبان مجهز شده به قدرت ذاتی در نگهبانی و عضلات قوی و نیرومند. پوشش مضاعف سفید رنگ ، کوتاه و با طول متوسط دارد که زندگی حیوان را در هر شرایط آب و هوایی فراهم می کند و هرگز بصورت نمدی در نمی آید. نکته قابل توجه اینکه آکباش از معدود نژادهایی است که از موهایش عطر و رایحه سگ به مشام نمی رسد. دارای سر و آرواره بزرگ می باشد. گوشها بی شکل و از دو سوی سر آویزان هستند. چشمها بادامی شکلند و رنگ آنها از عسلی روشن تا قهوه ای تیره متغیر است. دارای گردن قدرتمند و عضلانی ، پنجه ای بزرگ و ناخنهای ضخیم به رنگ خاکستری ، قهوه ای ، سفید و یا مشکی اند.

مشکل کفل و زانو در این نژاد همانند سایر نژادهای درشت هیکل رایج است. همچنین بیماری نفخ در اغلب نژادهای هم خانواده ماستیف یافت می شود.

آفچارکای آسیای مرکزی سگی است آرام ، نترس ، مستقل ، مقاوم که معمولاً با افراد خانواده به خوبی رفتار می کند ، گرچه باید در رابطه با کودکان احتیاط کرد. در خارج از محیط منزل سگی است حکم فرما نسبت به سایر سگها و افراد غریبه مهاجم می باشد. همانند یک نگهبان عالی عمل می کند. معمولاً در طول شب پار می کنند و این ممکن است برای همسایه ها ایجاد مزاحمت نماید. باید از تولگی به خوبی اجتماعی شود. با سایر حیوانات (به غیر از سگها) رابطه خوبی دارد. از زندگی در میان افراد خانواده لذت می برد. در گذشته به عنوان سگ گله از آن بهره گرفته می شد. سگی نیست که به همگان پیشنهاد گردد. این نژاد به صاحبی نیاز دارد که به خوبی با رفتارهای سگهای گله آشنا باشد و نیاز به آموزش دقیق و با پشتکار دارد. این نژاد نیاز به یک رئیس و رهبر دارد تا از او اطاعت کند. در مقابله با افراد نا آشنا غرض می کند و گاز می گیرد. این اصل را به خاطر داشته باشید که برای ایجاد یک رابطه موفق باید همیشه انسان به عنوان رئیس گروه باشد و انسان است که همیشه تصمیم گیرنده است نه سگ.

آفچارکای آسیای مرکزی نیازبه یک محیط بزرگ برای زندگی دارد ، هرچه محیط زندگی او بزرگتر باشد بهتر است. نگهداری از این نژاد در اماکن کوچک باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل کندن زمین و جویدن لوازم می شود. حتی اگر در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد ، این نژاد کماکان به بیرون از منزل بودن و نگهابنی از قلمرواش علاقه دارد. باید دیوار و نرد محکم دورتا دور محا نگهداری این نژاد باشد. در غیر اینصورت قلمروش را تا حد ممکن پیش می برد.

از به آراستم زیاد ندارد. معمولاً پوشش خارجی مضاعف و پرپشت آن عاری از برگ و خار و خاشاک است. ریزش موی زیاد در فصل بهار دارد و در این زمان برس کشیدن منظم جهت خارج نمودن موهای مرده پیشنهاد می شود. در مابقی فصول ریزش موی کم همراه با نگهداری آسان دارد.

آفچارکای آسیای مرکزی نیازبه یک محیط بزرگ برای زندگی دارد ، هرچه محیط زندگی او بزرگتر باشد بهتر است. نگهداری از این نژاد در اماکن کوچک باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل کندن زمین و جویدن لوازم می شود. حتی اگر در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد ، این نژاد کماکان به بیرون از منزل بودن و نگهابنی از قلمرواش علاقه دارد. باید دیوار و نرد محکم دورتا دور محا نگهداری این نژاد باشد. در غیر اینصورت قلمروش را تا حد ممکن پیش می برد.

قدمت این نژاد به 4000 سال می رسد. آن چنان در موطن اصلی خود شناخته شده نیست. اما محققان بر این باورند که اجداد او تیبتن ماستیف (ماستیف تبتی) می باشد. معمولاً در مناطق روسیه ، ایران و افغانساتن تا سیبری یافت می شود. شش کشور دیگر که عضو این مناطق اند شامل: ازبکستان ، قرقیزستان ، قزاقستان ، تاجیکستان و ترکمنستان می باشند. این نژاد قدرتمند و مستقل قرنها جهت چوپانی و نگهبانی از گله ها تربیت و نگهداری شده است. نژادهای مشابه را می توان به تازگی در شرق آسیای میانه یافت. به ندرت خارج از آسیای میانه یافت می شوند. به تازگی پرورش این نژاد در آمریکا آغاز گردیده است.