نیاز به پیاده روی روزانه دارد. او با شادمانی صاحبش را در مسافت های کوتاه 1 مایلی و یا 20 مایلی همراهی خواهد نمود.
خوشحال، هوشیار و دیدبانی خوب می باشد. آنها خیلی خوب می پرند و عاشق ایستادن بر روی پاهای عقبی شان هستند. مشتاق جلب توجه کردن و خوشنود نمودن صاحبانشان می باشند. از آنجا که ممکن است هنگام شنیدن زنگ درب و یا ورود افراد ناشناس چندین بار پارس کند بهتر است به خوبی از سنین تولگی آموزش دیده تا این عادت به همراه نداشته باشد. بسیار هوشیار، شجاع و سرگرم کننده اند. اگر آموزش نبینند تا انسان را به عنوان رئیس خود بپذیرند، گوش به فرمان وی نخواهد بود. این نژاد اگر از سوی صاحبش اجازه بیابد می تواند به سگی سلطه جو مبدل شود. اگر شما به این سگ نشان ندهید که تمامی انسانها از او برترند، خیلی با کودکان نخواهد بود. البته اگر کودکان نحوه برخورد با او را بدانند می توانند با هم رابطه خوبی برقرار نمایند. اگر از تولگی بخوبی اجتماعی نشود، نسبت به سایر حیوانات و سگها می تواند تندخو باشد. بهتر است برای اینکه شما را به عنوان رهبر و راهنما بپذیرد و همچنین انرژی فیزیکی و روانی اش را تخلیه کند، وی را به پیاده روی روزانه ببرید.
به برس کشیدن روزانه جهت جلوگیری از نمد شدن موها نیاز دارد. به یاد داشته باشید که از تولگی وی را به آراستن عادت دهید.
برای زندگی در آپارتمان مناسب است. در داخل منزل فعال است و حتی یک حیاط کوچک برایش مناسب است.
اشپیتز آلمانی بصورت مستقیم از سگهای گله پر موی قطب شمال مانند ساموید نشعت گرفته است. گفته می شود توسط دزدان دریایی (Vkingplunderes) به اروپا راه یافته اند. از انواع متوسط و کوچکش به عنوان همراه و از نوع غول پیکرش برای کار در مزارع بهره برده می شد. جرمن اشپیتز برای اولین بار از منطقه پامرانیان آلمان در حدود 100 سال پیش به انگلستان راه یافت و جد پامرانیان امروزی را تشکیل داده است. این نژاد محبوب ملکه ویکتوریا بود و به همین دلیل گاهاً او را Victorian Pom می نامیدند. بعد از آن زمان نژاد پامرانیان با استانداردهای خاص خود شروع به پرورش یافتن نمود. اشپیتز آلمانی کوچک (سایز 5 تا 10 کیلوگرم) بسیار شبیه به نژاد پامرانیان می باشد، اما آنان دو نژاد متفاوتند. امروزه جرمن اشپیتز کمیاب و از شهرت و حتی در زادگاهش کم شده است.