برنس مانتن داگ نژاد بسيار مقاومي است. سرطان ، نفخ و برگشتگي پلك چشم از بيماريهاي قابل ذكر مي باشد.
سگهاي بزرگ و پر جنب وجوشي مانند اين نژاد به فعاليت بدني منظم نياز دارند.
اين سگهاي آرام و شاداب عاشق كودكان هستند. بسيار باهوش ، با استعدا براي يادگيري مطالب و ديدبان خوبي است. اما اصولاً حالت تحاجمي ندارد. يك دوست براي طول عمر! بسيار باوفا است ، طوري كه بعد از 18 ماهگي به سختي به صاحب جديدش خو مي گيرد. با غريبه ها رفتار دوستانه اي دارد و غالباً با ساير سگها و حيوانات خانگي آرام است. در جمع بودن را دوست دارد و نبايد در حياط خلوت و يا در مكان هاي پرورش سگ رها شود. بسيار سگ حساسي است و بايد در تولگي به خوبي تربيت و اجتماعي شود.
شانه زدن و برس كشيدن روزانه و هفتگي پيشنهاد مي شود. استحمام و استفاده از شامپو خشك ضروري است. اين نژاد ريزش موي فصلي شديد دارد.
جهت نگهداري در آپارتمان پيشنهاد نمي شود و به حداقل يك حياط بزرگ نيازمند است. به علت داشتن پوشش مضاعف براي نگهداري در شرايط آب و هواي گرم توصيه نمي شود.
گرچه زادگاه مشخصي براي برنس مانتن داگ شناخته نشده است. اما احتمالاً زادگاه آن كوهستانهاي كشور سوئيس بوده است. در آثار هنري قرن 18 ميلادي مي توان سگهايي كاملاً شبيه به اين نژاد را مشاهده نمود. در اواخر قرن 19 ميلادي با ورود نژادهاي مختلفي به كشور سوئيس ، آينده نژادي برنس مانتن به خطر افتاد. تا اينكه چندي از پرورش دهندگان به مديريت پروفسور آلبرت هيم به اصلاح نژاد و پرورش برنس مانتن نمودند. برنس نام منطقه اي در كشور سوئيس مي باشد. مكاني كه به روايات تاريخي مي توان از آن به عنوان زادگاه اين نژاد منحصر به فرد ياد كرد.