اصولاً سگ سالمی است و بیماری خاصی ندارد ، گرچه گاهی اوقات دچار مشکلات لگن و آب مروارید می شود.
این نژاد برای انجام کارهای سخت پرورش یافته است و به دویدن علاقه زیادی دارد.
چندین نسل گذشته ، مردم در این باور بوده اند که این نژاد سگی درنده و غیر قابل اطمینان است ، اما گذشت سالها خلاف این عقیده را ثابت کرد. این نژاد آرام ، پر محبت و یک خرس عروسکی دوست داشتنی است. رفتار خوبی با کودکان دارد و اکثرا به بازی با آنها علاقه نشان می دهد. غالباً دوست دارد که نزدیک اعضای خانواده باشد و اوقاتش را با آنها سپری کند اما ساعاتی را نیز ترجیح می دهد که تنها باشد. این نژاد سالهای زیادی جوان و فعال می ماند و به یک دفعه پیر می شود. صدایش بسیار بلند و شبیه صدای ناقوس است. دوست و همراه بسیار خوبی است و بخاطر علاقه زیادی که به بچه ها دارد سگ مناسبی برای خانواده ها است.
پوشش بلند و مضاعف آن نیاز به آراستن دائمی دارد تا به حالت نمدی در نیاید. پوشش ضد آب و نرم زیرین حداقل سه بار در هفته به برس زدن و تمیز کردن نیاز دارد. موهای گره خورده باید جدا شوند و اگر سگ برای نمایش استفاده نمی شود بهتر است موهایش را هر دو ماه با ماشین کوتاه کنید. گوشه چشم ها باید تمیز شود. ریزش مو در این نژاد خصوصاً در فصل بهار زیاد می باشد.
برای نگهداری در آپارتمان مناسب است به شرطی که در طول روز به او اجازه فعالیت بدنی کافی داده شود. اصولاً در داخل خانه آرام است اما یک حیاط متوسط مکان مناسبی برای زندگیش می باشد.
در مورد منشأ این نژاد تفاوت نظر وجود دارد ، برخی اعتقاد دارند که این نژاد از آمیزش Barbon با Deer Hound به وجود آمده. برخی دیگر آنرا نتیجه آمیزش Briard با Bargamasco می دانند و سوم آنکه برخی معتقدند که جد این سگ نژادی است به نام Owtchar که سالها پیش توسط کشتی از بالتیک به انگلستان برده شده. همچنین ممکن است که حاصل جفتگیری Bearded Colli با نژادهایی باشد که از روسیه آورده شده اند. در ابتدا این نژاد در غرب انگلستان پرورش داده می شد تا از مزرعه داران به هنگام بردن گوسفندانشان به بازار محافظت کنند. همچنین از موی آن برای بافت پتوهای گرم استفاده می شده. این نژاد برای اولین بار در سال 1873 در انگلستان به نمایش درآمد.
طراحی توسط
گروه طراحی سایت لاگ