عفونت گوش در آنها شایع است و به همین علت باید داخل گوشها مرتباً در فصل تابستان چک شوند. بدلیل اینکه انگلیش کوکِر اِسپانیِل ها عادت دارند تا سر و گوش خود را به زمین بمالند اغلب اشیاء تیز و گرد و خاک به داخل گوش می رود و موجب عفونت و حتی ناشنوایی می شود.
انگلیش کوکِر اِسپانیِل به هر اندازه که شما به او اجازه ورزش و بازی دهید لذت خواهد برد.
گلیش کوکِر اِسپانیِل سگی سر سخت ، پر انرژی ، شیرین و با محبت است. نسبت به کودکان آرام و مهربان است. دستوراتی را که می شنود با احترام اجرا می کند. سگ اجتماعی است و نسبت به غریبه ها آرم می باشد. زیاد پارس نمی کند. برخی از ماده ها حالت سلطه جویانه دارند و نرها تمایل بیشتری نسبت به ساخت لانه از خود نشان می دهند. نوع شکاری آن برای نگهداری در آپارتمان مناسب نمی باشد و به فضای آزاد برای جست و خیز و فعالیت بدنی نیاز دارد. معمولاً رابطه خوبی با گربه ها دارند.
شانه کشیدن و برس زدن منظم مناسب می باشد. برخی از انگلیش کوکِر اِسپانیِل ها دارای موهای کتان مانند هستند که اگر به آن رسیدگی نشود به حالت نمدی در می آید حال آنکه نیمی دیگر دارای موهای صاف و ابریشمی می باشند. شامپو خشک و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. موهای اطراف پنجه ها باید کوتاه شود ( نه بین پنجه ها!). ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد و باید در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. یک حیاط متوسط مکان مناسبی را برایش فراهم می کند.
اولین گزارش حاکی از وجود این نژاد مربوط به سال 1300 می باشد. به هر حال 500 سال بعد نژاد انگلیش اِسپانیِل به هفت نوع تقسیم گردید که عبارتند از: Clumber , Sussex , Welsh Springer , Field English Springer , Irish Water Spaniel , Cocker. به هر حال تمامی این نژاد ها قرن ها پیش از اسپانیا به انگلستان برده شدند. نام Cocker گرفته شده از اسم پرنده ای بنام Wood Cock می باشد. پرنده ای که اصولاً کوکرها برای شکار آن پرورش می یافتند. آنها همچنین شکارچیان ماهری برای سایر پرنده ها می باشند. این روزها بیشتر از این نژاد بعنوان حیوان خانگی استفاده می شود. از کوکرها بعنوان دیدبان ، آورنده شکار و شکارچی استفاده می شود.