مشکل و بیماری خاصی ندارد.
این سگهای کوچک معمولاً نیاز بدنی خاص ندارند و خودشان بخوبی از عهده این کار بر می آیند ، اما به هر حال پیاده روی از کارهای ضروری است.
بسیار جدی ، رام و سر به راه. اصولاً آرام و متکی به صاحبش است. بولوگنس خجالتی تر از پسر عمویش بیشن فریزای Bichon Frise)) او عاشق همراه بودن با صاحبش و مردم است. با نشاط و سرزنده ، بازیگوش و شاد. بیرون از خانه شلوغ و بی نظم است. اما در خانه همه جا مانند سایه صاحبش را دنبال می کند. می گویند زمانی که با بی توجهی صاحبش روبرو شود و کس با او بازی نکند و یا نادیده گرفته شود با سگواری زوزه سر می دهد!. با غریبه ها خیلی سریع خو می گیرد اما گاهی برخی ترسو و کمرو می شوند ف بنابراین بهتر است که از تولگی با غریبه و صداهای بلند شنا شود. با سایر حیوانات رابطه خوبی دارد. اموزش پذیر است. برای کودکان کم سن و سال پیشنهاد نمی شود.
پوشش آنها به برس کشیدن و آراستن فصلی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد بسیار کم است.
برای نگهداری در آپارتمان مناسب است و نیازی به حیاط برای نگهداری ندارد.
صولاً موطن او را نمی توان بخوبی از مالتیز ها (Maltese) جدا نمود زیرا که نام این نژاد همزمان با مالتیزها در کتب تاریخی 384-322 قبل از میلاد آمده است. اما اوج شهرت این نژاد زمانی بود که یک جفت از انها را به عنوان هدیه در سال 1556 به فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا اهدا نمودند. این نژاد به هاوانیز (Havanese) و بیشن فریزای (Bichon Frise) بسیار نزدیک است.
طراحی توسط
گروه طراحی سایت لاگ