بِدلینگتون تِریِر می تواند به مشکلات ارثی جگر و بیماریهای کلیوی مبتلا گردد. مشکلات تیروئید ، بیماریهای چشمی مانند آب مروارید و بیماری شبکیه چشم قابل ذکر می باشد.
دلینگتون تِریِر به میزان معینی به فعالیت بدنی و ورزش در روز نیاز دارد و در غیر این صورت همانند سایر تریرها به یک حیوان تخس و شرور در داخل خانه تبدیل می شود.
بِدلینگتون تِریِر امروزی سگی است مهربان و اجتماعی. شاد و بازیگوش. رابطه خوبی با کودکان و غریبه ها دارد. وفادار و سرزنده. بهتر است تا از تولگی آنرا به گربه ها وسایر حیوانات خانگی عادت داد. معمولاً با سایر سگها خو می گیرد اما باید توجه داشت تا از سگهای سلطه گر و تهاجمی دور باشد چراکه یک بارجنگ می تواند روحیه جنگ جویانه را در او زنده کند. سگ شجاعی است و قادر به دویدن با سرعت زیاد است. فقط در مکانهای محصور آنرا از قلاده آزاد کنید.
ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز می باشد و هر 6 هفته موها باید بصورت تخصصی کوتاه شود. بطور منظم به شست و شو نیاز دارد و گوشها باید مرتباً تمیز شوند. گرچه بر خلاف اکثر نژادها شستن بِدلینگتون تِریِر باعث خشکی پوستش نمی شود اما باید از زیاده روی در شست و شوی آن خودداری کرد. بِدلینگتون تِریِر سگ مناسبی برای افرادی است که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند.
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که به او اجازه فعالیت بدنی روزانه داده شود غالباً در داخل خانه پر جنب و جوش است و نیازی به حیاط ندارد.
جد بِدلینگتون تِریِر ، نژاد Roth Bury می باشد که در گذشته در ناحیه Roth Bury در انگلستان توسط کولی های آن منطقه جهت شکار خرگوش و روباه پرورش می یافته. در سال 1825 سگ نری از نژاد Roth Bury با ماده ای از نژاد Bedlington جفتگیری و حاصل آن نژاد بِدلینگتون تِریِر امروزی بود. برخی اعتقاد دارند که نژادهای Otter Hound و Dandie Dinmont Terrier نیز در ایجاد این نژاد سهیم بوده اند.
طراحی توسط
گروه طراحی سایت لاگ