نژاد گربه اگزوتیک شیرین، مطیع و ساکت است، اما این تصور را نداشته باشید که او فقط یک موجود زینتی و بی‌توقع برای خانه شما است. او دوست دارد حتی زمانی که روی پاهایتان نشسته یا نوازش می‌شود نیز بازی کند!

اگزوتیک ها اگرچه زیبا و شیرین هستند، اما مستعد ابتلا به تعدادی از مشکلات سلامتی هستند که همانند گربه های پرشین، بیشتر به ساختار صورت آنها مربوط می‌شود:

• مشکل تنفس یا تنفس پر سر و صدا ناشی از منقبض شدن سوراخ های بینی
• مال اکلوژن های دندانی (Dental malocclusions)، به این معنی که دندان ها به خوبی به هم متصل نمی‌شوند
• بیماری ریزش اشک (Excessive tearing)
• بیماری های چشمی مانند چشم گیلاسی و برگشت پلک پائین به داخل (entropion)
• حساسیت به حرارت یا گرمازدگی
• بیماری کلیه پلی کیستیک (Polycystic kidney disease) که آزمایش ژنتیکی برای آن وجود دارد
• استعداد ابتلا به کرم حلقوی که یک نوع عفونت قارچی است
• بیماری پوستی سبوره (Seborrhea oleosa) که نوعی بیماری پوستی است که باعث خارش، قرمزی و ریزش مو گربه می‌شود.

صرف نظر از اینکه گربه شما در اولین باری که او را به خانه می‌آورید، چقدر سالم است، باید برای هر مشکلی که ممکن است در طول زندگی او پیش بیاید، آماده باشید.

همانند گربه ایرانی، گربه اگزوتیک نیز، شیرین، مطیع و آرام است. اگزوتیک ها به فعالتر و کنجکاوتر از خواهر و برادرهای پرشین خود شهرت دارند و بیشتر برای یک خانواده فعال مناسب هستند. برخی می‌گویند نرهای اگزوتیک، شیرین‌تر و مهربون‌تر از ماده‌ها هستند و ماده‌ها را گوشه گیر توصیف می‌کنند.

گربه‌های اگزوتیک تا زمانی که با اسباب‌بازی‌ها بازی می‌کنند، از بازی لذت می‌برند، اما این قابلیت را نیز دارند که  وقتی صاحبشان مشغول کاری است یا در محل کارش حضور دارد، خود را سرگرم کنند.

آنها با وفاداری اعضای خانواده را دنبال می‌کنند و صبورانه منتظر هستند تا توجهی به آنها بشود. گربه اگزوتیک معمولا بی‌صدا است اما صدایی ملایم، دلنشین و موزیکال دارند. نیازهای یک گربه اگزوتیک، ساده است؛ وعده های غذایی معمولی اما منظم، کمی بازی، و مقدار زیادی محبت که چندین برابرش را به شما باز می‌گرداند.

از همه جهات به جز طول موهای بدن، گربه اگزوتیک، به گربه ایرانیشباهت دارد. اگزوتیک همانن پرشین، دارای سر بزرگ و گرد، چشم های بزرگ و گرد، بینی کوتاه، گونه های پهن و گوش های کوچک با نوک گرد است.

گردن کوتاه و ضخیمی دارد که به بدنی که به ظاهر محکم و عضلانی به نظر می‌رسد، متصل شده است. پاهای گربه اگزوتیک کوتاه، ضخیم و قوی با پنجه های بزرگ، گرد و محکم است. دمی کوتاه اما متناسب با طول بدنش دارد.

یک پوشش نرم، ضخیم و مخملی با طول موی متوسط ​​بدن گربه اگزوتیک را پوشانده است اما دم گربه اگزوتیک همانند گربه پرشین، پرمو نیست.

گربه های اگزوتیک به لحاظ ظاهری، به دو گونه تقسیم می‌شوند: اکستریم و سنتی.

اگزوتیک‌‌های اکستریم، آنهایی هستند که در نمایشگاه‌‌های گربه دیده می‌شوند؛ چهره صاف تری دارند که ممکن است با مشکلات تنفسی همراه باشد. اما گربه‌هایی که ظاهر سنتی دارند، صافی صورت را ندارند و بینیشان کمی پایین‌تر انواع دیگر اگزوتیک، است که امکان تنفس راحت‌تر را فراهم می‌کند. آنها توسط انجمن سنتی گربه به ثبت رسیده‌اند.

تنوع و گوناگونی رنگ و پوشش متنوعی در میان گربه های اگزوتیک وجود دارد. تمامی رنگ‌هایی که برای نژاد گربه چینچیلا و هیمالیا و پرشین وجود دارد، برای گربه اگزوتیک نیز وجود دارد مانند سفید، آبی، سیاه، قرمز، کرم، شکلاتی، یاسی، رنگ‌های نقره‌ای و طلایی، دودی و ... .

رنگ چشم گربه اگزوتیک، به رنگ بدن او بستگی دارد. به عنوان مثال، گربه اگزوتیک سفید، چشمان آبی تیره یا مسی درخشان دارد. سایر اگزوتیک‌هایی که پوشش تک رنگ دارند، چشمانشان به رنگ مسی براق است. اگزوتیک‌های نقره ای و طلایی، چشم سبز یا سبز-آبی دارند و ... .

اگزوتیک اغلب به «گربه پرشین تنبل» مشهور است. پوشش بدن اگزوتیک را دو بار در هفته شانه‌کشی کنید تا موهای مرده از بین برود و موهایی براق و سالم داشته باشد. حمام ماهانه، ایده خوبی برای این نژاد است. حتما پس از استحمام، گربه را کاملا سشوار کنید.

ریزش بیش از حد اشک می‌تواند در این نژاد، مشکل‌ساز باشد؛ بنابراین، گوشه چشم او را روزانه پاک کنید تا از تجمه اشک در زیر چشمانش جلوگیری شود.

بهتر است گربه اگزوتیک خود را فقط در داخل خانه نگه دارید تا از او در برابر خطراتی همچون بیماری‌های گربه‌های خیابانی، حملات سگ‌ها و سایر خطراتی که در بیرون از خانه، یک گربه خانگی و ملوس را تهدید می‌کند (مانند تصادف با ماشین)، محافظت کرده باشید.

همچنین، خروج گربه های اگزوتیک از منزل، فرصتی است برای اشخاصی که دوست دارند چنین گربه زیبا و لوکسی را بدون پرداخت هزینه، تصاحب کنند!

اگر گربه ایرانی را گربه‌ای با پوشش پر زرق و برق و لوکس بدانیم، گربه اگزوتیک همان گربه ایرانی است که پوشش مویی کوتاه‌تری دارد.

گربه موکوتاه اگزوتیک که به اختصار اگزوتیک نامیده می‌شود، در حقیقت، در پوشش بدن با گربه ایرانی یا پرشین، متفاوت است.

ابتدا در دهه 1950 نژاد جدیدی با تلاقی نژاد گربه پرشین، با گربه مو کوتاه آمریکایی و بعداً نژادهای مو کوتاه دیگر مانند برمه و روسی آبی شروع به توسعه کرد، سپس پس از به دست آمدن پوشش مویی کوتاه، این نژاد به سمت ویژگی‌های گربه ایرانی بازگشت. نتیجه نهایی گربه ای با ویژگی ها و شخصیت مشابه گربه ایرانی بود، اما در یک پوشش کوتاه و مجلل.

در ابتدا قرار بود در این نژاد جدید، رنگ نقره‌ای و چشم‌های سبز برجسته گربه ایرانی به همراه موهای کوتاه آمریکایی حاصل شود، اما پرورش دهندگان گربه ایرانی شیفته ظاهر جدید شدند و شروع به توسعه نژاد اگزوتیک نمودند.

انجمن طرفداران گربه، این نژاد را در سال 1967 به رسمیت شناخت و آن را اگزوتیک (Exotic) نامید. در برخی انجمن‌های دیگر، این نژاد را با نام‌های اگزوتیک مو بلند (Exotic Longhairs) و اگزوتیک مو کوتاه (Exotic Shorthair) می‌شناسند. انجمن بین المللی گربه در سال 1979 این نژاد را به عنوان اگزوتیک مو کوتاه به رسمیت شناخت. در حال حاضر، اگزوتیک‌ها فقط با گربه پرشین و گربه هیمالیا جفت‌شده و با هیچ نژاد کوتاه‌موی دیگری جفت نمی‌شود.