گربه مین کون، حیوان بومی نیوانگلند است که خاستگاه آن، از ایالت مین (Maine) واقع در کشور آمریکا سرچشمه می‌گیرد، جایی که آنها به طور فعال به عنوان گربه های مزرعه یا گربه موش‌گیر استفاده می‌شدند و به احتمال زیاد حتی به عنوان گربه خدمه کشتی نیز در اوایل قرن نوزدهم به خدمت گرفته می‌شدند.

یکی از ویژگی های قابل توجهی که در این گربه، بلافاصله توجه شما را به خود جلب می‌کند، اندازه بزرگ این نژاد است؛ آنها واقعاً جثه بزرگی دارند!

یک واقعیت جالب درباره نژاد گربه مین کون این است که رکورد طولانی‌ترین گربه خانگی جهان را با طول بیش از 121 سانتیمتر در اختیار دارد.

این گربه ها که به خاطر ماهیت دوستانه و اجتماعی خود شناخته می‌شوند، با صاحبان خود بسیار تعامل دارند. این نژاد همچنین، بردبار و صبور است و آنها را به همراهان عالی، برای خانواده‌هایی که فرزند یا حیوانات خانگی دیگری دارند، تبدیل می‌کند.

علاوه بر خلق و خوی دوستانه، مین کون ها موجوداتی باهوش و کنجکاو هستند که اغلب تا بزرگسالی، رفتارهایشان با بازیگوشی همراه است. آنها سرعت یادگیری بالایی دارند. این ترکیب از هوش بالا، قدرت معاشرت و بازیگوشی باعث می‌شود که این نژاد از گربه، یک همراه جذاب و دوست‌داشتنی برای شما باشد.

با این حال، مهم است که بدانید جذابیت آنها بسیار فراتر از جثه چشمگیر آنها است. مین کون ها معمولا طبیعتی مهربان، مستقل و سازگار دارند که آنها را قادر می‌سازد تا در محیط‌های مختلف، زندگی کنند. بنابراین، اگر به دنبال یک پت با رفتاری ملایم هستید، این نژاد گربه می‌تواند گزینه ایده‌آلی برای خانواده شما باشد.

هم گربه‌های شجره‌دار و هم گربه‌های نژاد مخلوط، مشکلات سلامتی متفاوتی دارند که ممکن است ماهیت ژنتیکی داشته باشند. مشکلاتی که ممکن است برای گربه نژاد مین کون پیش بیاید، شامل موارد زیر است:

• دیسپلازی لگن (Hip dysplasia) که در موارد شدید می‌تواند باعث اختلال در راه رفتن شود.
• کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (Hypertrophic cardiomyopathy)، نوعی بیماری قلبی است که در مین کون به صورت ارثی وجود دارد. یک آزمایش مبتنی بر DNA برای شناسایی گربه‌هایی که حامل یکی از جهش‌های عامل بیماری هستند، می‌تواند مفید باشد.
• بیماری کلیه پلی‌کیستیک (Polycystic kidney disease)، یک بیماری کلیوی ارثی، با پیشروی آهسته است که می‌تواند منجر به نارسایی کلیه شود.
• آتروفی عضلانی نخاعی (Spinal muscular atrophy)، یک اختلال ژنتیکی که بر عضلات اسکلتی بدن و اندام‌ها تأثیر می‌گذارد. آزمایشی مخصوص برای شناسایی ناقلین و بچه گربه های مبتلا به این بیماری وجود دارد.

صرف نظر از اینکه گربه شما در اولین باری که او را به خانه می‌آورید، چقدر سالم است، باید برای هر مشکلی که ممکن است در طول زندگی او پیش بیاید، آماده باشید و حتما با دامپزشک خود در میان بگذارید.

مین کون خوش اخلاق و مهربان به خوبی با بسیاری از سبک های زندگی و شخصیت ها سازگار است. آنها دوست دارند با مردم باشند و عادت دارند آنها را دنبال کنند، اما نیازمند توجه افراطی نیستند. هنگامی که شما او را به سمت خود جلب می‌کنید، از این جلب توجه خوشحال می‌شوند، اما اگر مشغول کاری باشید، فقط بر کارهای شما نظارت کرده و خودنمایی یا درخواست توجه ندارند. آنها معمولاً گربه هایی نیستند که به صورت مداوم در حال چرت زدن و استراحت باشند و دوست دارند هر جا هستید، در نزدیکی شما باشند.

آنها همچنین، مهارت خود را به عنوان موش‌گیر ماهر حفظ کرده‌اند. هیچ جونده‌ای در خانه‌ای که مین کون در آن زندگی می‌کند، ایمن نخواهد بود. حتی اگر هیچ موشی برای تعقیب نداشته باشند، با تعقیب اسباب‌بازی‌ها و گرفتن آن‌ها با پنجه‌های بزرگ‌شان مهارت‌های خود را آماده نگه می‌دارند.

یک مین کون همچنین، از بازی کردن با صاحبش، لذت می‌برد و توپ‌های کوچک، اسباب‌بازی‌ها یا تکه‌های کاغذ را دوست دارد.

آنها می‌توانند مانند هر گربه‌ای از هر سطحی، بالا بروند، اما معمولا ترجیح می‌دهند در سطح زمین بمانند. آنها همچنین بسیار باهوش هستند و علاقمندند تا آموزش ببینند یا با اسباب بازی های پازلی بازی کنند که مغز آنها را به چالش می‌کشد.

گربه های مین کون، معمولاً تا بزرگسالی خود همانند یک بچه گربه، از بازی لذت می‌برند. به خصوص نرها، مستعد رفتارهای احمقانه هستند؛ اما مین کون‌های ماده، رفتار باوقارتری دارند. معمولا اگر درخواستی داشته باشند، با اصوات آرامی بیان می‌کنند.

مین کون ها، گربه‌های بزرگ با پوششی صاف و پشمالو هستند که با هر شرایط آب و هوایی سازگاری دارند؛ در واقع، آنها دقیقاً برای آب و هوای خشن مین ساخته شده‌اند و استاندارد نژاد آنها، منعکس‌کننده میراثشان است.

مین کون دارای پاهای نسبتا بزرگ با طول متوسط ​​و پنجه های بزرگ و گرد است که به خوبی با خز پوشیده شده‌اند تا در زمستان به عنوان کفش برایشان عمل کند.

پوشش مویی گربه نژاد مین کون، در قسمت شانه‌ها کوتاهتر و در ناحیه شکم و پشت‌پاها (موهای بلند روی پشت پاهای عقبی) بلندتر است.

گربه مین کون، یک سر نسبتا پهن و پوزه‌ای متمایل به جلو دارد. گوش‌های گربه مین کون، بزرگ، پهن و پرمو هستند. چشم‌های بزرگ و برجسته‌ای به رنگ‌های سبز، طلایی، طلایی مایل به سبز یا مسی دارد. مین کون های سفید یا دو رنگ ممکن است چشم‌هایی با رنگ آبی یا رنگ‌های عجیب و غریب داشته باشند.

رنگ قهوه ای در این نژاد به قدری رایج است که بسیاری از مردم نمی‌دانند مین کون‌ها می‌توانند در هر رنگ یا الگوی دیگری نیز باشند. مین کون ها در رنگ های یکدست و بدون خال نیز یافت می‌شوند که شامل سیاه، قرمز یا سفید، و الگوهای دو رنگ مانند آبی و سفید یا قرمز و سفید و الگوهایی مانند گربه تورتویس‌شل (tortoiseshell) و گربه کالیکو که در قسمت پیشانی خود، اختلاف رنگی دارند، هستند.

موهای بدن گربه مین کون، بلند و دارای بافتی ابریشمی است که اگر به صورت منظم آن را شانه‌کشی کنید، همواره مرتب و براق باقی می‌مانند.

برای از بین بردن موهای مرده و متعادل‌سازی چربی پوست بدن مین کون، بهتر است دو بار در هفته شانه‌کشی انجام شود.

ابزارهای مفید نظافت موی گربه مین کون، شامل یک شانه از جنس استیل ضد زنگ برای از بین بردن گره‌ها و چنگک یا گره‌بازکن برای رفع گره‌های داخل مو و بیرون آوردن پوست‌های مرده بدن گربه است. دقت داشته باشید که استفاده از گره‌بازکن باید به آرامی انجام شود، به ویژه در ناحیه شکم و دم.

مین کون ها صبور هستند، اما دوست ندارند موهایشان کشیده شود. حتما به صورت منظم، دم گربه خود را بررسی کنید تا تکه‌هایی از مدفوع به خز دمش، نچسبیده باشد و در صورت مشاهده کثیفی، حتما با دستمال مرطوب، آن را تمیز کنید. در صورت مشاهده چربی بدن گربه مین کون، او را حمام کنید اما بازه زمانی استاندارد برای حمام کردن این نژاد گربه، از چند هفته تا چند ماه یکبار می‌تواند متغیر باشد.

برای جلوگیری از بیماری‌های دهان و دندان گربه، بهداشت روزانه دندان و مسواک زدن هفتگی را فراموش نکنید. ناخن ها را نیز هر دو هفته یکبار کوتاه کنید.

به صورت روزانه، گوشه های چشم گربه مین کون را با یک پارچه نرم و مرطوب پاک کنید تا ترشحات از بین برود. برای هر چشم از یک قسمت جداگانه از پارچه استفاده کنید تا در معرض خطر گسترش عفونت نباشید.

هر هفته گوش های گربه بنگال خود را چک کنید. اگر کثیف به نظر می‌رسند، آنها را با یک پنبه یا پارچه نرم که با مخلوط 50 درصد سرکه سیب و 50 درصد آب گرم مرطوب شده، پاک کنید. از استفاده از گوش‌پاک‌کن پنبه‌ای که می‌تواند به داخل گوش آسیب برساند، خودداری نمایید.

خاک گربه خود را همواره تمیز نگه دارید. گربه ها در مورد بهداشت، بسیار حساس هستند؛ تمیز بودن خاک گربه شما، سبب تمیزی بدن گربه نیز خواهد شد.

بهتر است گربه مین کون خود را فقط در داخل خانه نگهداری کنید تا از او در برابر بیماری های گربه های خیابانی، حملات سگ‌ها و سایر خطراتی که در بیرون از منزل، یک گربه خانگی را تهدید می‌کند (مانند برخورد با ماشین)، محافظت کرده باشید. همچنین، گربه های مین کون که به خارج از منزل می‌روند، در معرض خطر دزدیده شدن توسط اشخاصی هستند که دوست دارند چنین گربه زیبایی را بدون پرداخت هزینه، صاحب شوند!

مین کون، همانطور که از نامش پیداست، از ایالت مین (Maine) می‌آید؛ جایی که این نژاد در اوایل قرن نوزدهم به عنوان یک موش‌گیر ماهر، گربه مزرعه و گربه کشتی شناخته می‌شد. آنها یک نژاد طبیعی هستند و منشأ آنها تا حدودی ناشناخته است. برخی می‌گویند که وایکینگ‌ها، آنها را قرن‌ها قبل از اینکه کریستوفر کلمب (Columbus) قاره آمریکا را کشف کند، به آمریکای شمالی آورده‌اند.

برخی دیگر می‌گویند که آنها نوادگان گربه های مو بلند متعلق به ماری آنتوانت هستند که پیش از این ملکه به آمریکا فرار کند، به آنجا فرستاده شده‌اند.

بعضی دیگر معتقدند که کاپیتان های دریایی ممکن است گربه های مو بلند را به خانه آورده باشند تا با گربه های مو کوتاه محلی، جفت‌گیری کنند.

اما یک واقعیت قطعی وجود دارد و آن این است که گربه مین کون، نتیجه جفت گیری بین گربه و راکون نیست، حتی اگر پوشش قهوه‌ای رنگ و دم حلقه ای خزدار آنها، این واقعیت بیولوژیکی را به ظاهر نقض کند. با این حال، سوال این است که چگونه این نژاد از گربه ها در انتهای نام خود، واژه "Coon" را دریافت کردند؟

مین کون هایی که پوشش بدن قهوه‌ای رنگی نداشتند، مین شاگز (Maine Shags) نامیده می‌شدند.

اولین اشاره‌ی مکتوب به مین کون مربوط به سال 1861 است و در مورد یک گربه سیاه و سفید به نام کاپیتان جنکس از نیروی دریایی هورس بود. یک مین کون ماده، در سال 1895 در یک نمایش گربه که در مدیسون اسکوئر گاردن برگزار شد، به عنوان بهترین گربه انتخاب گردید.

در بوستون و نیویورک، نمایشگاه‌‌هایی که مربوط به گربه‌سانان خانگی بودند، یکی از پرطرفدارترین نمایشگاه‌ها محسوب می‌شدند و زمانی که انجمن طرفداران گربه در سال 1908 تشکیل شد، پنجمین گربه‌ای که ثبت ‌کرد، یک گربه مین کون به نام مولی باند بود. اما هجوم گربه‌های عجیب و غریب سیامی از انگستان و گربه‌های پر زرق و برق ایرانی در اواخر قرن، پایانی برای محبوبیت مین کون بود که به مدت پنج دهه ادامه داشت.

در دهه 1960 اتفاقات بهتری برای این نژاد گربه رقم خورد؛ انجمن پرورش دهندگان و طرفداران مین کون در سال 1968 تشکیل شد. امروزه این گربه های بزرگ و زیبا از محبوب ترین نژادهای جهان هستند. اما آنچه واقعاً مهم درباره تاریخچه این نژاد لازم است بدانید، این است که آنها گربه رسمی ایالت مین در آمریکا هستند.